Vrijwilligerswerk en tradities!

11 februari 2017 - Wli Waterfalls, Ghana

Na vorige keer een minder positief stukje wordt deze positiever. de situatie in het huis is nog niet veranderd ondanks gesprekken maar alles daar omheen is genieten waardoor ik weer helemaal gelukkig ben!
Deze week ben ik begonnen met fysiotherapie in het ziekenhuis. Dit is heel anders dan in Nederland. oude technieken, geen geld voor apparatuur als bijv. een loopband. Je behandeld net zo lang als je nodig vind, dus bij sommigen ben je 2 uur bezig. Het tempo is heel rustig aan, veel tijd dat voor mij nog voelt als nutteloos maar voor hen heel normaal is. Ik heb daardoor veel tijd met hen te praten en te lachen. Daarnaast helpen ze mij de taal te leren. Mijn collega's zijn echt heel vriendelijk, zo helpen ze mij met alles zonder er voor te vragen. zo lopen ze na werk met mij mee naar plekken waar ik heen moet zonder te vragen en regelen zij taxi's voor mij. iets wat ik wel steeds meer zelf aan het doen ben maar het is hier niet makkelijk als White Boys. Als witte man val je hier erg op, vooral omdat ik een van de weinige ben. mensen stoppen met hetgeen waar ze mee bezig zijn en staren mij continu aan. ik ben voor velen en vooral kinderen een attractie. Maar de meeste zien mij als een inkomstenbron dus als ze willen graag wat aan mij verkopen voor een hoge prijs en heel soms gewoon om geld vragen.
De taxi's en trotro's zijn elke dag weer een avontuur. Trotro's zijn kleine busjes waar je met ongeveer 20 man opgepropt in zit. Maar taxi's zijn hier het mooiste. een auto van de sloop ziet er nog beter uit en vertrouw ik meer dan de taxi maar die ga je hier niet vinden. En alle taxi's zijn shared taxi's, dat betekend dat je wacht op stations tot de taxi vol zit en dan pas ga je rijden. en als ik zeg dat een taxi vol zit is het anders dan in Nederland, vol is als er echt niemand meer bij past. Dit realiseerde ik mij in mijn eerste rit naar werk. wij zaten met 8 volwassenen en 1 baby in de auto...2 personen op de passagierspositie en 5 achterin. waarbij de vrouw rustig borstvoeding aan het geven is aan de baby. dan zit je ongeveer 35 minuten in de taxi heen er weer te schudden om de gaten in de weg te ontwijken of schud je omdat dat niet gelukt is.
Daarnaast kunnen mensen alles meenemen dat ze willen en wordt het rustig op iemand anders zijn schoot gelegd. 1 dag had een man allemaal hout meegenomen en dat werd in de kofferbak gelegd, maar alles zit hier onder het zand. nadat de chauffeur 2 kuilen niet kon ontwijken en heel de auto een klap maakte en heen en weer schudde zal letterlijk alles in de auto onder het zand en houtstukjes. Je moest je ogen dichthouden als bescherming. zo stapte ik helemaal bruin uit de auto en moest ik op werk al het zand uit mijn oren halen. terug ging de chauffeur even wat cementzakken halen op de markt, ja de chauffeur doet wat hij wil dus als hij met iemand wilt praten of iets wilt kopen dan doet hij dan en moet iedereen maar wachten. dus terug hetzelfde probleem alleen dan onder het zand en cementpoeder. mijn bijzonderste rit was toch op het tijdstip dat kinderen naar school moeten. ik moest voorin zitten en had de kinderen van mijn gastouders bij mij op de bijrijdersstoel. achterin zaten 11! kinderen op de achterband...en allemaal vrolijk, zingen of verwonderlijk staren naar de witte jongen in de auto. Sommige dingen klinken niet leuk maar ik geniet echt van deze ervaringen, 35 minuten lang zit ik opgekropt met een glimlach te genieten van de situatie en mensen hier.

Deze week heb ik het dorpshoofd ontmoet. Daar moet speciaal een afspraak voor gemaakt worden en die stond op donderdag om 8 uur. ik even 2 sneetjes brood op en naar Edem gegaan om samen naar het dorpshoofd te gaan. hij had 2 flessen gin gekocht omdat je wat moet geven als je geïntroduceerd wordt in het dorp. Ik dacht dat het wat formeels zou worden maar er zit gewoon een normale manier voor je met afrikaanse kleding aan, je merkt alleen dat het een dorpshoofd is door de manier waarop anderen tege hem praatte. maar het is dus traditioneel om het dranken te openen en wat te drinken. het werd erg gezellig doordat de shotjes gin 3 maal de rondte ging, en dit waren niet van die kleine glazen als in Nederland. zo kreeg ik ook het advies van het dorpshoofd dat ik in deze 6 maanden minimaal 1 flower moet uitproberen uit het dorp en als ik 1 flower heb gezien die ik leuk vindt dan moet ik even langs komen en gaat hij het voor mij regelen haha. ik heb hiervoor bedankt omdat ik al een geweldige flower thuis heb maar haar zeker mee zal nemen naar hem als zij in Ghana is. rond 9 uur ging ik met een grote glimlach door de gin en ervaring weer richting werk.

De ghanezen hebben veel, voor ons, bijzondere gewoonten en tradities. Een bekende is natuurlijk alles op hun hoofd dragen, maakt niet uit hoe groot of welke vorm het heeft. mar sommigen zijn niet zo bekend. voor hen bijvoorbeeld is de linkerhand de slechte hand, ook omdat je hier je billen mee af veegt. het is heel beledigend om iets met je linkerhand aan mensen te geven, of het moet niet anders kunnen, dan moet je er je excuses bij geven. zo eten ze met hun handen maar alleen de rechter. in de eerste familie in accra hebben ze de traditie in de ochtend pas te groeten als hun gezicht gewassen is. Ik dacht dat de mensen heel asociaal en chagrijnig waren in de ochtend maar dat bleek later tegenovergesteld te zijn en na hun uitleg begreep ik pas waarom. De mensen hier zijn heel gelovig en voornamelijk christendom. zullen kunnen elk uur van de dag naar de kerk, letterlijk elk uur, en dat staat dan met speakers op zijn allerhardst aan. soms hoor je door heel het dorp 's nachts of rond 5 uur in de ochtend mensen heel vals door een microfoon liedjes zingen...dan weet je dat ergens een kerkdienst is. Maar als je niet wakker wordt gemaakt door de kerk dan doen de mensen rond of in je huis het zelf wel. praten op een normale volume zit er voor de meeste niet in en bepaalde dingen niet doen ook niet, waardoor je om 6 uur vaak al wakker werd geschreeuwd of de pannen zo veel lawaai maken dat je er zelf ook maar uit gaat. Mensen hier zijn heel erg film georiënteerd, dat betekend dat ze gewoonten uit films halen. een mooi voorbeeld is roken. schijnbaar rookt bijna iedereen hier, maar je ziet helemaal niemand roken tot je bij mensen thuis bent. In films roken bijna altijd alleen de slechterikken. Hierdoor zien mensen roken als een slechte eigenschap en nemen ze het heel kwalijk als je rookt. dus iedereen doet dat alleen op plekken waar niemand dat ziet. De allermooiste eigenschap vind ik het rustig aan doen, ook op werk. je moet je tijd uitzitten dus je ziet overal, ook bij mij op werkt mensen slapen! geweldig, het staat ook op mijn to do list op werk. gewoon waar iedereen je kan zien, op je stoel gaan slapen. en als ze je nodig hebben maken ze je wel wakker!
het stuk begint nu al wel erg lang te worden. en ik heb nog genoeg te vertellen. ik zal snel weer een volgende updaten geven. Vandaag weer even mijn kleren wassen met mijn handen, dan weet je hoe relaxt een wasmachine is, en zondag ga ik voor de eerste keer voetballen met de locals hier, gelijk voor een evenement waar 3 dorpen naartoe komen. ik verwacht veel bekijks, waarbij ik als blanke man nogal op zal vallen dus ik ben benieuwd...

Foto’s

14 Reacties

  1. Klaas Munneke:
    11 februari 2017
    Hoi Wouter,
    Ik geniet van je verhalen. Ik ben wel nieuwsgierig naar je ervaringen over het voetballen.
    Kun je je kennis over fysiotherapie ook overbrengen en doen ze daar ook iets mee?
  2. Renée:
    11 februari 2017
    Heel leuk schatje. Ben benieuwd hoe a.s. zondag zal zijn met het voetballen. xx je flower
  3. T.Atouba:
    11 februari 2017
    Flower power!
    Ik veeg overigens met rechts !
  4. Gayle:
    11 februari 2017
    Wauw super gaaf verhaal Wout! Gelukkig ben je nu aan het genieten. We kijken uit naar je volgende verhaal xxxx
  5. Clarien:
    11 februari 2017
    Mooi verhaal Wouter! Ook genieten van de foto op Facebook van al die kinderen in de taxi.
    Kijk uit naar meer verhalen en foto's.
    Clarien
  6. Teun:
    11 februari 2017
    Geweldig Wouter! Je moet het allemaal maar over je heen laten komen en als ik dat zo lees dan lukt je dat goed!
    Mooi om te lezen. Geniet!

    Groeten Teun
  7. Jaap turion:
    11 februari 2017
    goed zo en hou dat zo, goed luisteren en hoop dat je nog meer belevenis mag mee maakt hartelijk groetjes v jaap turion
  8. Simon:
    12 februari 2017
    Mooie verhalen woeters. Geef ze maar een paar panna's vandaag. Hoe is het met je tenues van oliveo afgelopen??
  9. Hans Kerver:
    12 februari 2017
    Hoi,Wouter!Prachtige verhalen.waaruit optimisme spreekt.Ik ben een zo goed als volledige digibeet:met hulp van mijn kleinzoon kan ik vanaf nu je verhalen volgen.Ik wens je alle succes.Hartelijke groeten vanuit een besneeuwd W'naar!!
  10. Hans Kerver:
    13 februari 2017
    Prachtige verhalen; ze worden steeds optimistischer van toon. Je gaat het volgens mij helemaal maken. Ik dacht al een reactie gegeven te hebben, maar die vind ik niet meer terug. Maar ja, ik ben ook een zo goed als hele digibeet. Maar zoals je nu ziet ben ik met behulp van familie (kleinzoon en dochter) er toch uit gekomen. Hartelijke groeten vanuit een nu (halfbesneeuwd) W'naar. Veel succes!
  11. Jaap:
    14 februari 2017
    geweldig en een prachtige ervavaring
  12. T.Atouba:
    14 februari 2017
    Ook lekkere pannenkoeken daar?
  13. Pauline Overdevest:
    18 februari 2017
    Prachtige verhalen Wouter! Veel plezier bij het voetballen zondag!
  14. Maaike:
    19 februari 2017
    Ha Wouter, Geweldig dat je voor dit land én vrijwilligerswerk hebt gekozen. Lees graag je verhalen. Kunnen je trotse moeder en ik er dan weer gezellig over kletsen!