Reizen door Ghana met mijn ouders en Renée!

Eindelijk was het zo ver, mijn ouders en Renée weer zien. Al was het toch wel een ongemakkelijk weerzien. Ik had het advies gekregen om geen zoen te geven, en zo ghanees als dat ik ben doe ik dat dan natuurlijk ook niet, dus na een paar flinke knuffels heb ik ze naar de taxi geleid. De volgende ochtend zijn we opgepikt door onze chauffeur Kauwawa. Geweldige vent die al 30 jaar chauffeur is en tegelijkertijd gids, waardoor hij ons ook mee nam naar plekken die wij zelf niet hadden bezocht anders. Zelf had ik grote plannen om de markt en stations te laten zien met al die miljoenen mensen maar ik was vergeten dat het zondag was, iedereen is dan naar de kerk en de markt wordt dan gesloten. Helaas, flinke tegenvaller maar we konden hierdoor wel rustiger door de stad heen. Mijn ouders hebben wel een indruk gekregen van de stad, langs de haven geweest waar nog gevist wordt met zelfgemaakte houten bootjes, monument van eerste president van Ghana geweest (Ghana bestaat pas 65 jaar). Als lunch mijn familie kennis laten maken met Ghanese gerechten maar dit was niet een heel groot succes, het eten was daar überhaupt niet zo goed. Maarja, daardoor kon het de volgende keer alleen maar meevallen.
De volgende dag naar cape coast gereden. Halverwege even gestopt bij iemand die grafkisten maakt. Even voor de duidelijkheid, voor de families met iets meer geld wordt vaak een grafkist gemaakt dat symboliek van de persoon is. Dus je had daar alles, bijvoorbeeld een krokodil, geldbiljet, telefoon, drumstel of een auto, mooi om te zien. Als je bij een telefoonwinkel hebt gewerkt kan je dus bijv. in een telefoon liggen.
Eenmaal in cape coast zijn we naar één van de slavenforten geweest. Dit was echt heel indrukwekkend. Hele bizarre omstandigheden voor de slaven maar vooral de informatie van de gids die we kregen deden toch wel even je haren overeind zetten. De slaven werden vanuit afrikaanse landen naar Ghana vervoerd en vanaf hier naar Amerika en Europa. Die tocht duurde 3 maanden dus ze zaten 3 maanden opgesloten met honderden tegelijkertijd in een ruimte waar alleen een klein gat boven in een muur zit om een heel klein beetje licht te hebben en als het regent dat hier de regen door komt om de ontlasting van de mensen wat weg te spoelen..Als je dan hoort dat er over deze forten naar schatting 50 miljoen slaven vanuit Ghana zijn gedeporteerd waarbij maar 40% dit overleefden dan verbaas ik mij toch dat wij er zo weinig over meekrijgen op scholen. Vooral omdat Nederland het langste van alle landen deze forten in bezit hebben gehad. Het is iets compleet anders en niet te vergelijken met de 2e wereldoorlog naar die aantallen komen hier toch niet bij in de buurt. De laatste deur van de fort waar de slaven doorheen moesten lopen had dan ook een bordje met de typerende naam "Door of no return".
Na deze fort toch weet terug naar de orde van de dag, lekker zwemmen in de zee en 's avonds het 30 jarige huwelijk van mijn ouders gevierd! Mooi om dat te kunnen doen in Ghana.
De volgende dag weer door naar lake bosomtwe, een mooi meer in Ghana waar we weer even konden bijkomen van alle volle dagen. En Renée kon weer herstellen want zij dacht hier ook wel alles aan te kunnen door kraanwater te drinken, ghanees te eten en de warmte te combineren maar zij moest toch concluderen dat dit te veel was. Dus zij heeft een paar hele zware dagen gehad waarbij alles er overal uit kwam. Na lekker een middag en avond bij te komen moesten we de volgende dag door naar de butterfly sanctuary. Alles werd geregeld en toen wij begonnen waren aan de tour en kregen wij de mededeling kregen dat er geen vlinders zijn in deze periode en wij dus een tour kregen over de natuur. Maar dit soort verassingen pakken soms leuk uit en deze dus ook. Veel informatie over de bomen hier maar ook de tradities eromheen en de alternatieve geneesmiddelen die hier vandaan komen. Al moet ik zeggen dat de hele wereld gered kan worden en alle ziekten kunnen worden genezen als dat ook daadwerkelijk zou kloppen. Maar na deze rustgevende tour konden wij ons op gaan maken voor de markt in Kumassi. Dit was ooit de grootste markt van Afrika, alleen door meerdere branden in de laatste jaren is dat het niet meer. Deze markt was ook echt veel erger dan de markt in Accra, de stands/winkels waren ongeveer 1 meter breed per stuk en het pad is ook heel nauw. En dat vol met mensen en het loopt oneindig door. Bizar om te zien maar wij waren er ook wel weer snel klaar mee. Wat een mensenmassa en bizarre omstandigheden. Ik snap ook wel dat een brand hier gelijk hele delen verwoesten.
Vanuit Kumassi gingen we door richting Mole National Park maar eerst een stop bij de monkey sanctuary waar we het bos in gingen met bananen en nootjes en bij het pakken van een banaan uit de tas gelijk besprongen werden door de apen. Deze apen zijn heilig en worden ook begraven op een speciale begraafplaats in het bos.
Mole National Park zou het affiche zijn van Ghana. Het park voor de safari's, al heb je hier bijvoorbeeld niet de big 5. Maar het affiche bleek het wel, ons hotel lag in het park maar voordat we daar al aankwamen hadden we al olifanten gespot en kunnen bekijken. Maar toen wij aankwamen bij ons hotel liep stonden ze er gewoon naast! Het was echt een prachtig hotel met uitzicht over 2 waterpompen waar de dieren en voornamelijk olifanten heen kwamen om te drinken en te baden. Geweldig om te zien! 'S middags ook nog een safari gedaan en nog meer gezien. Wij bleken dus heel veel geluk te hebben, sommigen zien in een weekend helemaal geen olifanten en wij hebben er op de eerste dag al 45! gezien.. 2 geweldige dagen gehad met veel olifanten, antilopes, everzwijnen, apen en krokodillen, maar daarnaast heerlijk genieten van het uitzicht en ontspannen in het hotel. Een ervaring als dit ga ik niet vaak meer meemaken. Daarnaast nog een kanotocht gemaakt over een rivier door het park en langs de oudste moskee geweest. We hadden de smaak te pakken en hebben de plannen een beetje omgegooid om ook nog nijlpaarden te zien, dit bleek een minder groot succes. Prachtige kanotocht gehad over het water maar tot meer dan wat oogjes en oren van de nijlpaarden op afstand is het niet gekomen. De volgende ochtend zouden we weer zo'n tocht doen maar dat hebben we maar afgeblazen om vroeg te kunnen rijden richting Wli. Dat duurde wel 2 dagen want we zaten helemaal aan de andere kant van Ghana. Uiteraard onderweg nog even autopech gehad, dat hoort toch bij het Ghanese avontuur maar verder een goede tocht.
Het was geweldig om mijn familie Wli te laten zien. We kregen een heel warm onthaal van iedereen en het was leuk te horen dat iedereen zo blij was dat ik er weer was. En ik wist niet dat ik zo veel beste vrienden had, ik ken hier wel veel mensen maar ook de mensen die ik maar 1 a 2 keer gesproken hebben kwamen naar ons toe en vertelden mijn ouders en Renée dan dat wij beste vrienden waren. Ik heb schijnbaar wat gemist soms. Maar het leukste was om mijn 2 families bij elkaar te zien. Ook heel gezellig een avond uit eten geweest en mijn gastfamilie meegenomen. Renée mocht tegelijkertijd ervaren hoe het is om in een huis te wonen zonder enige luxe maar dat is haar ook heel erg bevallen. Verder hen de waterval laten zien, mijn werkplek en al mijn beste vrienden die ik wel regelmatig spreek. Ook heb ik mijn ouders meegenomen naar de chief, ik had ze een fles jonge jenever mee laten nemen uit Nederland en dit laten geven. Door deze donatie wordt het meer als een traditioneel onthaal gezien waardoor er gelijk meer mensen bij kwamen. Eerst moest ik de introductie doen en toen ik vertelde dat Renée mijn flower was waren ze helemaal in extase. Juichend stonden ze allemaal op en gaven ze haar een hand haha, prachtig! Hierna werden "onze voeten gewassen", dit houdt in dat de gin en palmwine tevoorschijn wordt gehaald. Erg leuk dat mijn familie deze happening ook mocht ervaren want ik geniet er elke keer weer van en zij dit keer ook. In weekend was ook de begrafenis van de oude chief, helaas moesten ze zaterdag al weer weg dus ze hebben er maar een klein deel van meegemaakt maar ik zal in mijn volgende blog meer vertellen wat voor bizarre dingen in daar heb meegemaakt. Helaas komt er altijd een einde aan wat moois dus heb ik weer afscheid moeten nemen van mijn familie. Maar tegelijkertijd ben ik ook wel blij dat ik mijn "gewone" leventje weer kan oppakken hier.
Ook weer terug naar de Ghanese gerechten heel de dag, ik dankzij mijn ouders mij weer eens helemaal vol vreten met Europese gerechten, heerlijk. Eindstand na deze 2 weken: 69 kilo, weeer 2kg kwijt....
Ik wil mijn ouders en Renée heel graag bedanken voor deze geweldige 2 weken. Hele mooie dingen met elkaar beleefd en zo veel gezien van dit prachtige land. Wat een toppers dat jullie naar zo'n land wilden komen om mij te bezoeken!